Liðagigt í öxl

Liðagigt í öxl, einnig þekkt sem liðagigt í öxl, almennt þekkt sem storknunaröxl, fimmtíu öxl. Öxlverkurinn þróast smám saman, sérstaklega á nóttunni, versnar smám saman, hreyfigeta í öxlinni er takmörkuð og versnar sífellt meira og minnkar smám saman að vissu marki þar til að lokum axlarhylkið og umlykjandi liðbönd, sinar og slímbeini eru aðal birtingarmynd langvinnrar sértækrar bólgu. Liðagigt í öxl er algengur sjúkdómur þar sem verkir og hreyfingarleysi í öxl eru helstu einkenni. Sjúkdómurinn byrjar um 50 ára aldur, tíðni hjá konum er örlítið hærri en hjá körlum og hann er algengari hjá verkamönnum. Ef meðferð er ekki árangursrík getur hún haft alvarleg áhrif á virkni axlarliðsins. Mikil eymsli geta verið í öxlarliðnum, sem geisla út í háls og olnboga, og mismikil rýrnun á axlarvöðvanum getur einnig komið fram.

Einkenni

①Öxlverkur: Upphaflegi öxlverkurinn er oft lýst sem stífum og hefur tilhneigingu til að verða langvinnur með tímanum. Eftir því sem verkurinn versnar getur hann magnast eða dofnað eða jafnvel fundist eins og hnífur sem sker í gegn. Þessi viðvarandi óþægindi geta aukist við breytingar á loftslagi eða þreytu. Að auki getur verkurinn leitt út í háls og efri útlimi, sérstaklega olnboga.

② Takmörkuð hreyfigeta í öxl: Takmörkuð hreyfigeta í öxl í allar áttir getur verið takmörkuð, fráhvarf, upplyfting, innri snúningur og útri snúningur eru augljósari. Með framgangi sjúkdómsins, vegna langvarandi ónotkunar, sem orsakast af samloðun liðhylkisins og mjúkvefsins í kringum öxlina, minnkar vöðvastyrkurinn smám saman, ásamt því að liðböndin í kviðarholi eru föst í styttri innri snúningsstöðu og öðrum þáttum, þannig að virk og óvirk athöfn í öxlinni er takmörkuð í öllum áttum. Sérstaklega er erfitt að framkvæma greiðslu, klæða sig, þvo andlit, snúning og aðrar aðgerðir.

③Hræddir við kulda: Margir sjúklingar nota bómullarþurrkur á öxlunum allt árið um kring, jafnvel á sumrin þegar þeir þora ekki að láta vindinn bera á öxlunum.

④Tilvist vöðvakrampa og rýrnunar.

Greining

Röntgenmyndir sýna liðagigt eða beinbrot, en þær geta ekki greint vandamál í mænu, vöðvum, taugum eða diskum einum saman.

Segulómun eða tölvusneiðmyndatökurbúa til myndir sem geta leitt í ljós brjósklos eða vandamál í beinum, vöðvum, vefjum, sinum, taugum, liðböndum og æðum.

Blóðprufurgetur hjálpað til við að ákvarða hvort sýking eða annað ástand valdi sársauka.

Taugarannsóknireins og rafvöðvamyndataka (EMG) mælir taugaboð og vöðvasvörun til að staðfesta þrýsting á taugarnar af völdum brjósklos eða mænuþrengsla.

Hvernig á að meðhöndla tennisolnboga með rafmeðferðarvörum?

Sérstök notkunaraðferð er sem hér segir (TENS stilling):

①Ákvarðaðu rétt magn straums: Stilltu straumstyrk TENS rafmeðferðartækisins út frá því hversu mikinn sársauka þú finnur fyrir og hvað þér finnst þægilegt. Byrjaðu almennt með lágum styrk og aukið hann smám saman þar til þú finnur fyrir þægilegri tilfinningu.

②Staðsetning rafskauta: Setjið TENS rafskautsplástrana á eða nálægt því svæði sem er sárt. Við hálsverkjum er hægt að setja þá á vöðvana í kringum hálsinn eða beint yfir þar sem er sárt. Gakktu úr skugga um að festa rafskautspúðana þétt við húðina.

③Veldu rétta stillingu og tíðni: TENS rafmeðferðartæki bjóða venjulega upp á fjölbreytt úrval af stillingum og tíðnum. Þegar kemur að verkjum í hálsi geturðu valið samfellda eða púlsörvun. Veldu bara stillingu og tíðni sem þér finnst þægileg svo þú fáir sem bestu mögulegu verkjastillingu.

④Tími og tíðni: Hver TENS rafmeðferð tekur venjulega 15 til 30 mínútur, allt eftir því hvað hentar þér best, og mælt er með að nota hana 1 til 3 sinnum á dag. Þegar líkaminn bregst við er hægt að aðlaga tíðni og lengd notkunar smám saman eftir þörfum.

⑤ Samhliða öðrum meðferðum: Til að hámarka verkjastillingu í hálsi gæti TENS meðferð verið áhrifaríkari. Til dæmis, prófaðu að nota hitakompressur, gera mjúkar teygjur á hálsi eða slökunaræfingar, eða jafnvel fá nudd - þetta getur allt unnið saman í sátt og samlyndi!